Roman

Adaletin ikliminde yaşamak ve onun bilinç atmosferinde huzur bulmak için, elbette ki hukukçu olmak gerekmiyor. Diğer bilim ve sanatlarla bütünleşik olarak, hukuki okumalar yaparak da bu yolda mesafe alabilirsiniz. Yüzlerce kitabı okumaya vaktiniz olmayabilir. Roman tarzı bir anlatımla; hukukun genel ilkeleri, insan hak ve hürriyetleri, birlikte yaşama öğretisi, demokratik tavır, ceza ve yargılama hukuku alanlarında temel ve öz bilgileri, normları, ilkeleri anlatmaya çalıştım. Her gerçeği romana sığdırmak elbette mümkün değildir. Fakat sizlere ancak patika yoldan, otoyola ulaşmanıza rehberlik edebilirim. Kitabın sonunda önerdiğim kitapları da dikkate almanız tavsiye edilir.
Hukuk felsefesinin/ mantığının, adalet psikolojisinin, sosyolojinin; toplum düzeni, birliği, dirliği ve sürdürülebilirliğinde ne kadar önemli bir yer tuttuğunun gereğine inanmış olacaksınız.
Adaleti koruyup kollamadığımızda, onun da bizi koruması mümkün değildir. Yasal ve anayasal sorumluluk, hak ve ödevlerimizi bildiğimizde, yaşam daha anlamlı, kalıcı, daha çekilebilir, daha güven verici, daha sevimli ve huzurlu olacaktır. Kitap, ayrıca ihtiyacınız olduğunda; adli savunma yeteneğinize, ilave sosyal donanımlar katacaktır.
Adalet sevdamız, insanlık aşkımız, üretim mücadelemiz, paylaşım ve dayanışma; ilkeye dönüştüğünde, artık kavgaya zaman ve yer kalmayacaktır.
Niyet, öğreti, öngörümüz ve beklentimiz budur. Ne kadarını başarabilirsek, medeniyetimizin temelini onun üzerine kurmak zorundayız. Niyetlerin gerçekliğe dönmesi veya ütopya olarak kalması bizim elimizde.
Ağacın, bitkinin nesli, geleceği ve özü; tohumlarıdır. İnsanınkiyse genlerine kodlanmıştır.
Bir ifade sanatının özü ve maksadı ise, cümleler arasına serpiştirilmiştir. Haklı, yasal, mantıklı, etik, dürüst, bilimsel bir gerekçesi olan her yorum ve eleştiriye açığım. Zaten geliştirilebilir, değiştirilebilir, denetlenebilir bir içerik sunuyorum. Bilimsel, metodolojik bir bakış da her durumda bunu öngörmez mi?
Kitabımızın ikinci baskısında düzeltmeler ve ilaveler yapılmıştır.
Okuma, yazma, anlama ve anlatma mücadelemiz devam ediyor. Yeni eserlerde buluşmak dileğiyle.

İlk emir “Oku!” olduğuna göre yazmak da bu emrin içerisinde… Okumak ile yazmak aynı kaderi paylaşan denizler gibi… Tatlı suyun tuzlu suya karışmadığı o ince çizgi üzerinde önce okuyup sonra da yazmanın keyfi yaşam döngüsü içerisinde başka hiçbir yerde bulamadığım bir zevktir. Yazmak kesinlikle bir hedefe, topluluğa, millete, ideolojiye veya o her ne ise yöneltilemez. Yazmak varlığı ve var olanı çevrelemektir. Kalemini birilerinin, bir düşüncenin, bir topluluğun, bir ideolojinin satıcısı yapan kişiler yazar veya şair değildirler! Siz böyle kişilere ne isim verirseniz verin! Eğer okuyucu okuduğu kitap içerisinde kendisine ait bir değer bulabiliyorsa, işte o yazar başarılı bir yazardır. Bu durumda yazı amacına ulaşmıştır. Toplumun her kesiminden insana seslenmek kolay bir iş değil, ancak yapılması gereken bir eylemdir. Aynı kitabı okuyan okuyuculardan kitap içerisinde kimi çocukluğunu, kimi gizli kalmış duygularını, kimi korkularını, kimi sevinçlerini, kimi üzüntülerini veya yoksunluk çektiği, özlediği, umursadığı, çekindiği herhangi bir duyguyu bulabiliyorsa kitap başarıya ulaşmış demektir… Umarım silinmez kurşun kalemimden çıkan bu kitabı okuyan herkes anlatımlarda kendisi için bir değer bulabilir… İyi okumalar…

Konur Alp Demir’in kurşundan ağır kaleminden… “Araf”…

Konur Alp Demir

Belki de daha mutlu bir dünyada yaşamak için, nasıl çocuk olmamız gerektiğini yeniden hatırlamanın zamanı çoktan gelmiştir. Çocuklarımıza hayatın bizi kirletirken öğrettiği hilelerini dikte etmeyi ve onları solmuş birer yetişkin olmaya zorlamayı bırakmalıyız. Gelin yetişkinler olarak bu işi beceremediğimizi kabul edelim. Bırakalım geleceğin sahibi olan çocuklarımız bize öğretsinler. O zaman belki insanlar daha fazlasını elde etmek için bozmak ve bozulmak yerine, ellerinde olana değer vermeye başlarlar. Mutluluğu içi boş, bozguncu dünyevi hedeflerde aramayı bırakıp, bu dünyaya geldiğiniz saf halinizde bulmanın yolu ve anahtarı elbette doğru rehberleri takip etmekle mümkündür. Doğru rehberlerden kasıt nedir? Sorusunun cevabı şüphesiz açıktır. Elbette çocuklar ve içindeki çocuğun ölmesine izin vermeyenler…

Bundan sonra himmet dilemekten ve Allah’a tevekkül etmekten başka bir sığınağımız yok.
“Gaybın (bilinmeyenin) ve şehadetin (görülenin) gerçek anlamda bilen Allah…” Bütün insanları terbiye eden O. Yunus’un:

“Erenler meclisinde deste kızıl gül idim
Açıldım ele geldim soldum ise ne oldu.”

Söylediği gibi erenler meclisinde açılıp ele gelmek ve solmaya kadar giden bir yolculuk seyrinin, sonu olmadığı malum. Her menzilin sonunda “Ne oldu?” diye sorarız.

“Bu yol uzundur;
Menzili çoktur;
Geçidi yoktur;
Derin sular var.”

Bazen yatay bazen de dikey çizgide ilerleme mümkündür. Az zamanda büyük mesafeler kat edilebilir. Yalvarış ve yakarışlarımız hep O’nadır. Büyüklerin himmeti üzerimize olsun. Allah, hata ve kusurlarımızı, bağışlasın. Allah’a emanet olunuz.

Azap dolu geçmişi olan Malik yitip giden o sevdiklerini tekrar görmeyi ne çok isterdi. Bundan böyle tek görevi, her köşe başında yeni bir tehlike ve gizemin belirdiği o Krallıklarda ilerleyerek görevlerini bir bir yerine getirmekti.

Bu hayatını riske atma pahasına olsa bile…

Korkunç yaratıklar ortalığı yakıp yıkmaktadır ve tüm Krallıkları ele geçirmişlerdir. Yol boyunca ihtiyar büyücüden öğrendikleri onun işine yarayacak mıdır? Malik’in olağan üstü büyü ve okçuluk yetenekleri, düşmanlarını yenmelerini sağlayabilecek mi? Deliler gibi sevdiği aşkını son bir defa görebilecek mi? Yoksa bu Malik’in son savaşı mı olacak?

Kazım Saatçı, hep fantastik dünyalara ilgi duydu. Bilgisayar 3D çizim ve modelleme uzmanı olarak sıra dışı çizimler yapabilecek kadar yaşadığımız dünyanın dışına odaklanmayı başardıysa da bu dünyaya bir eser bırakmak arzusuyla yazma macerasına daldı. Ateş ve Gül adlı kitabın ömrünün en güzel çabası sayan SAATÇI, okurlarını kurguladığı bu dünyaya seyahat etmesi için davet ediyor.

Saklı Diyar’ın tüm gizemini çözmeye hazırsanız başlayalım.

Ben teşrin-i sani- de
Ayın on dördünde doğmuşum
Babam
Bin dokuz yüz otuz yedide
“Her hususda zemet olarak bulundu” yazmış.
Nüfus cüzdanıma
Bin dokuz yüz kırk beşte ilkokula giderken
İkinci dünya harbi patladı
Damımızın saçağından
Bir Alman uçağı silip geçti
Hayvanlarımız iplerini koparıp kaçtı
Zindan alanına uçak düştü
Önce seyredildi
Sonra kurşunları
Ardından da nesi varsa yok edildi
Bin dokuz yüz elli ikide Kore harbi başladı
Aynı yıl NATO’ya girdik
Altmışta yirmi yedi mayıs devrimi
Ben elli ikinci dönem yedek teğmeni
Altmış beşlerde yön dergisi
Altmış yedilerde solcu
Yetmişlerde ilerici
Yetmiş üçte partici
Yetmiş dörtte siyasetçi
Ve il genel meclisi üyeliği
İlk toplantıda; mülazım’ı –sani
Bin dokuz yüz yetmiş beşte
İdare-i-umumiye-i-vilayet kanunu muvakkatinin
Yüz on sekizinci maddesi uyarınca
İl-daimi encümeni üyesi
Seksenli yıllarda yazıp çizmek
İki bin dört kasımında yedi metrelik
Zeytin ağacından düşmek
Sağ ve sağlam kalmak
İki bin altıda ağır bir ameliyat geçirmek
İki bin yedide yetmiş yaşına girmek
Tek değişmeyen işim
Öykü yazmak
Roman okumak
Anı yazmak
Şiir okumak
Bir de iyice bunalınca sesimi yükseltmek
Uzun-kısa yolculuk yapıp paylaşmak
Ve değişimi yaşamak…