Açıklama
| Baskı Tarihi | Ağustos 2021 | Baskı Boyutu | 13,50 x 19,50 cm |
|---|---|---|---|
| Baskı Sayısı | 1.Baskı | Kağıt Cinsi | 2.Hamur |
| Cilt Tipi | Ciltsiz | Çevirmen | |
| Sayfa Sayısı | 174 | Yayın Dili | Türkçe |
Beyaz Atın Süvarisi
₺41.00
-25% İndirim“Dizlerimin feri, gözlerimin nuru hatunum, narçiçeğikızımız Ayperi büyümüş.”
“Ferace giydirelim, rüştüne erdi.”
Benginaz Hatun, kaç zamandır bugünlerin telaşındaydı, kocasının duymayan tarafında söylendi:
“Hey benim ağam, kızımız büyümesine büyüdü de biz büyüyemedik. Hani kızın ipek feracesi? Ulu kervan yollarının üstüne konduk diye pek yiğitleniyordun, ne oldu? Hani nerede kaldı senin ipek kervanları? İpek kervanı da ne ki, kaç yarınlar dün oldu, dirliğimize yolunu şaşırmış bir bezirgân uğramadı. Bu gidişle, ipek ferace şöyle dursun, kızın çeyizine el kadar ipek mendil koyamayız. Sahipsiz yurdun gönüllü muhafızı avanak Türkmen, bu akılla sen daha çok ipek kervanı beklersin…”
Mustan Bey, kadının zihninden geçenleri gözlerinden
okudu:
“Sen hep mor renklisini istiyordun ya, ak çadırdaki balyayı aç, feraceler yazma bohçanın içinde, beğendiğini giyinsin kızımız, biri de senin.”
“Ne zaman geldi Mustan, dünkü misafirler mi getirdi?”
“Ben hatunumu üzer miyim, kuşların kanadında getirttim.”
İncelemeler
Sadece bu ürünü satın almış olan müşteriler yorum yapabilir.
İlgili ürünler
-36% İndirim₺45.00…
“İşte, ben şimdi burada, mezarının başında sana söz veriyorum ağabey. Bu vasiyetini yerine getirmek benim boynumun borcudur. Senin bu acı, keder, ızdırapla yoğrulmuş çileli ve aynı zamanda sevgi dolu hayat hikâyeni anlatacağım herkese. Herkes duysun, bilsin. Anlatacağım ağabey; anlatacağım, anlatacağım…” dedim.
Kafamda bu karmakarışık düşüncelerle yavaş yavaş doğrulup kalktım ayağa. Mezarın başından ayrılmadan, bir adım bile atamadan daha, yüreğim tekrar kabardı, taştı yine. Gözyaşlarım düştü kara toprağa, dolu dolu…
Ağabeyimle vedalaşırken baktım gün akşama dönmüş, gölgeler uzamıştı…
-24% İndirim₺38.00BOOMERANG
Karabağ savaşında cesaret gösteren Azerbaycan askerlerine adanmıştır.
Sanam’ın kocası Nasir, yirmi iki yıl önce savaşta kayboldu. Acı çeken genç anne tek çocuğunu tek başına büyüttü. Kiralık bir evde yaşamasına rağmen kızına iyi bir eğitim alabilmek için çok çalıştı. Şafağı beyaz bir elbise içinde – doktor kılığında – görmek Sanam’ın hayattaki en büyük hayaliydi.
Artık geceleri hastanede çalışan ve gündüzleri tıp fakültesinde okuyan kızı, her seferinde aynanın karşısında giyiniyor – Sanam’ın büyükanne olma hayali geçiyordu. Bu yüzden kapısına gelen ilk haberciye “evet” dedi.
***SARI YAPRAKLAR
Ünlü Letonyalı besteci Raymond Paulsa’ya ve bunu Riga’da yaşayan eski tanıdıklara ithaf ediyorum
Sabah erkenden Vilnis’in tek odalı dairesinin kapısı hızla açıldı. Sese uyandı ve kendini yatakta yalnız görünce çabucak kalktı ve yarı çıplak pencereye yaklaştı. Binanın avlusuna park etmiş bir servis arabası Christina yı almaya geldi. Sarışın asker-şoför arabanın arka kapısını açıp onu kibarca oturmaya davet ettiğinde Christina bir an durakladı ve sağ omzunun üzerinden pencereye baktı. Vilnis tek kanadı açılmış pencereden ona seslendi “Gitme Kristin, geri dön!” – O anda arka koltukta oturan albay kadının elini tuttu ve öfkeyle ona doğru çekti. Araba hızla ilerledi ve gözden kayboldu***
NELLİGeçen yüzyılın seksenlerinin ortalarıydı. O sırada Komsomolskaya Pravda gazetesi Moskova’da Pravda Caddesi’ndeki bir yayınevinde yer alıyordu. “Geri döneceğim …” başlıklı eleştirel makalenin Rusça el yazmasını okuduktan sonra, gazete çalışanı derinden etkilendi ve Bakü’ye dönmemi tavsiye etti: “Probleminizi halletmek için, yazınızı mektubuma ekleyip Cumhuriyet Gençlik Birliği Merkez Komitesi’ne göndereceğim …” Ben itiraz ettim. “Bu sadece benim için değil, komünist olma-yan yüzlerce yüksek öğrenim gören genç için bir sorun.” Dedim. “Çoğu iş bulamadığı için ülkeyi terk ediyor ve yurt dışına gidiyor …”
Ümit yeri bilip yüz tuttuğum Moskova, deme dünyanın en büyü kentiymiş … Yazı işleri bürosundan çıkıp başkentin Riga tren istasyonuna taksiyle gittiğimde öyle düşünmüştüm. Paramın geri kalanını talep ettiğimde taksi şoförü, Bakü’deki meslektaşları gibi yüzüme baktı ve kapıyı çarparak gitti.
Ve daha fazla hikaye…
-25% İndirim₺45.00“Hangi güzeli gönlümden geçirdiysem bakıp gördüm ki hep kendi rahatlarına beni yontmaya çalıştılar. Bana gönül gözüyle bakmadılar. Fakirlerin komşu yanında geçmez akçe kadar değeri yoktur. Bir kısım fakirler de baylılara hoşgişi geçmek için önlerinde her gün sayısız defa takla atıyorlar. Yüreğin; dağ kadar yüce, gönlün okyanuslar gibi engin ve berrak, yayla suyu gibi bereketli olsa bile kıymeti harbiyesi yoktur. Cebinde paran, yaylaklarda sürülerin ve kapında binitin yoksa dönüp yüzüne bakanın olmaz. Ha bu şikâyet mi? Kendi nefsim için hayır. Bunlarım olsun istemiyorum. Bunun yanında sen de biliyorsun ya kimseye boyun eğmiyorum. Bu delilik benim yazgımda var. Zalimlerin karşısında eğilmediğim için de beni kimse sevmez.” “Böyle delişmen yaşantın sana ne kazandırdı?” “Kazanç-kayıp derdinde değilim. Yalakalık, yağcılık bilmem. Her şeyim harbidir.” “Savını doğruluyorum. İnsana değer vermeyenin sevgi ve muhabbetine ihtiyacın mı var? Sana karşı yalandan sevgi gösterenlerin aldatmasına güvenme. Sen, gariplerin yanında sevgili ol yeter. Muhannet kul bugün bir parça ekmek verir, yarın başına kakar. Yiğit yüreklisin, onların soğuk şerbetini içmektense ciğerin kebaba dönsün bence bundan iyidir.” Nereye baksa yalnızlık ve hüzün doluydu. Söylenenler zihninde uğuldarken yılları kiminle paylaşacağını düşünecek durumda değildi. İçinden çıkamadığı olumsuzlukları nereye göndereceğini şaşırmış vaziyette kalabalığa karıştı. Tek başınaydı bunca telaşlı insanların içinde; kimi var ki ona sığınsın, onu kabullensin
-35% İndirim₺104.00Nasıl ki insanın anıları varsa yörelerin de anıları vardır. Yörelerin anıları deyince gelenek, görenekler, insan ilişkileri ve dilden dile dolaşan yaşanmışlıklar akla gelir. Kişiliğin oluşmasında anılar nasıl büyük bir yer tutuyorsa, bir yöredeki toplumun anıları da sosyal karakteristiğin belirlenmesinde o kadar önem taşımaktadır.
Elbistanlı yazar şair Mehmet GÖZÜKARA bu gerçekten yola çıkarak Elbistan ve çevresinde yaşanmış mizahı anıları bir araya getirmiştir. Kitabı okurken sanki gök kubbede hoş seda bırakmış o insanlarla bir arada sohbet ediyor ve onlarla bazen hüzünlenip bazen gülüyoruz. Aynı zamanda gülünen olaylar ve sözlere bakarak geçmiştekilerin hayat tarzı, hayata bakış açıcı ve kültürel iklimini de öğrenmiş oluyoruz.
Arı duru bir Türkçeyle yazılmış deneme türünde bu kitap size geçmişteki yaşanmışlıkla ilgili mizah ziyafeti sunmaktadır. Her mizahi hikaye sonrasında şair onu çok güzel halk şiiriyle taçlandırmıştır.
Güle güle okumanız dileğiyle
Durdu GÜNEŞ
Henüz inceleme yapılmadı.